Duiken op Great Barrier Reef

Saturday, August 13, 2011

Vrijdag ochtend om 0730 uur opgehaald om de eerste duik in het Great Barrier Reef te maken. Hiervoor heb ik in mei 3 dagen bij Center Parks in het zwembad en een troebele waterpool gezeten om mijn Padi te halen. Op de SilverSonic met nog 60 snorkelaars en duikers op weg naar het rif leg ik aan een medereiziger uit dat we al 4 weken zonder succes naar de zee turen om whales te zien. Juist op dat moment springt een bultrug uit het water om zijn witte blubber buik aan ons te laten zien en met een enorme splash op zijn zij het water in te duiken. Wat een spectakel! Een 4-tal whales blijven nog een tijdje showen met metershoge fontijnen waarna ze weer in de diepte verdwijnen. Eerste gedachte is wat jammer dat de meiden er niet bij waren (gelukkig hebben zij ze ook gezien, weet ik nu).

Vandaag staan 3 duiken op het programma op verschillende reefs. Bij de eerste stop worden we verwelkomd door Twister Dolphins; ze ontlenen de naam aan het feit dat ze uit het water springen, om hun as draaien en weer wegduiken. Geweldig festijn. Bij de briefing wordt ik voorgesteld aan mijn Buddy voor vandaag: Ali, een Engelse 40-jarige huisarts die na 7 jaar werken voor 15k per jaar toch heeft gekozen voor het geld en een Investment Banking carriere bij UBS is begonnen in 2005. Ali is op honeymoon met zijn Australische bruid. Het klikt meteen. Met de camera op zijn hoofd gaat hij de duiken filmen.

Vanaf de varende boot mogen de certified duikers 1-voor-1 het water in. Ali staat klaar achter me en roept al meteen: sharks! Eerste vis die we zien onder water is de rif haai met een zwart stipje op de rugvin. Tijdens de vorige dag snorkelen op het rif hadden we de pracht en praal onder water al gezien dus dat was niet echt een verassing meer. Het verschil met snorkelen is dat je tijdens de duik letterlijk door het water zweeft tussen de absurde vissen en reuzen-oesters die dichtklappen als je eraan komt. De eerste duik gaat tot 18 meter; de latere duiken zijn telkens iets minder diep. Dieper wil je ook niet want onder de 15 meter zijn de kleuren niet meer te onderscheiden.

Het duiken gaat opvallend goed; ieder krijgt 200 bar aan lucht in de tank, waarvan je 50 bar moet overhouden als je terug bent op de boot. Als je rustig blijft kan je hiermee 45 minuten onder water blijven. Ali en ik kunnen 3 keer de volle 45 minuten onder blijven. Na elke duik bekijken we de opnames op zijn Macbook.

Bij de laatste duik gaan we op zoek naar Greg, een Napoleon vis die op het rif leeft en zo gewend is aan duikers dat je hem gewoon kunt aaien onder water. Hij laat zich ook lekker voeden door de snorkelaars die op het achterdek van de Silversonic visjes in het water houden. Waanzinnig.

De eerste duikervaring is fantastisch. De verscheidenheid aan vissen is te groot om op te noemen, zou ik ze al bij naam kennen. Op de terugweg heb ik Ali mijn email adres gegeven; hij belooft de filmbeelden van zijn onderwatercamera op te sturen. Voldaan nemen we afscheid.

In de haven meert de Wavedancer net voor ons aan waarmee de meiden op stap zijn geweest. Juichend roepen ze vanaf het dek dat ze whales hebben gezien. Dat maakt de dag compleet.

2 Comments
  • Ans
    August 14, 2011

    Max, Eindelijk beloond!
    Chapeau!!! Liefs,Ans

  • Laura
    August 15, 2011

    Wat een verhalen zeg, geweldig, daar kan toch geen Seaworld of Dolfinarium tegenop! We hebben vooral gelachen om de reisbeschrijving van Noa, lekker met snorkel en al staand in de zee naar de vissen kijken, we verheugen ons nu al op de foto’s. Leuke verslag dat je gemaakt hebt van je duiken Max, het lijkt zo gemakkelijk zoals je het schrijft maar valt toch niet altijd mee. Spreek uit ervaring, heb het ooit geprobeerd op Curacao maar was geen succes. Eerst niet naar beneden komen, je vervolgens laten volhangen met 6 kg lood en daarna dus niet meer naar boven komen, bijna letterlijk dus het loodje leggen (zou die uitdrukking daar soms vandaan komen?. Heel imposant ook om walvissen in levende (grote) lijven te ontmoeten. Alleen jammer dat je daarvoor helemaal naar het andere einde van de wereld moet. Maar ja, wij hebben toch onze zeehonden in Pieterburen dus we mogen ook niet klagen.
    Goede reis en veel plezier!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *